“Het was zonder twijfel een van de wonderlijkste onderzoeksplekken van Nederland, zo blijkt wel uit de verhalen en de schitterende foto’s in het boek dat verscheen over dit bijzondere laboratorium.” NRC, 19 augustus 2017
Aan het boek ‘Het Waterloopbos – Verhalen over het Waterloopkundig Laboratorium’ werkte ik samen met vier andere bevlogen auteurs en twee fotografen, in opdracht van Natuurmonumenten. Acht oud-medewerkers mocht ik portretteren. Over pionieren in de Noordoostpolder halverwege de vorige eeuw en de unieke positie van ons land in de wereld als het gaat om waterbeheer. Over hoe een onbeduidend bos veranderde in een openluchtspeeltuin voor wateringenieurs en het na hun vertrek weer is teruggegeven aan de natuur. Maar een onbeduidend bos zal het nooit meer zijn. Het Waterloopbos: Rijksmonument.
Verhalen vertellen is belangrijk. In dit boek legden we persoonlijke verhalen vast die je niet in een geschiedenisboek of een onderzoeksrapport tegenkomt. Verhalen die soms zelfs nooit eerder waren verteld. Ik kwam bij de mensen thuis en sprak uitgebreid met hen over de eerste werkdag, hoe de koffiejongen per fiets door het bos ging met porseleinen Boerenbont-kopjes, hoe ze modellen bouwden in het bos en zich voelden als Pippi Langkous in de Noordoostpolder. De verhalen inspireren, schetsen een prachtig tijdsbeeld en houden de geschiedenis levend. Oral history. Als mensen verdwijnen zonder dat we hun unieke, eigen verhalen optekenen, gaat er veel kennis verloren. Daarom dit boek.
Van 1954 tot 1996 was in Het Waterloopbos het Waterloopkundig Laboratorium gevestigd. Het lab ontwikkelde en testte er honderden schaalmodellen: van de Oosterscheldekering in Zeeland tot de haven van Bangkok, van het splitsingspunt in de Rijn bij Westervoort tot de kust bij Thyborøn in Denemarken.
Na de sluiting nam de natuur bezit van het terrein. Mossen, planten en bomen overwoekerden de modellen, de stuwen en de goten. Tot Natuurmonumenten het terrein in 2002 in beheer kreeg en een begin maakte met het herstel. Inmiddels stroomt er weer water en trekt het bos veel bezoekers. Vanwege de buitengewone cultuurhistorie in de rijke natuur werd het in 2016 uitgeroepen tot rijksmonument.
In dit boek komen heden, verleden en toekomst samen. De uitbundig geïllustreerde verhalen van de ingenieurs, modelarbeiders, fotografen en andere werknemers brengen het lab weer tot leven. Zij geven een stem aan de magische bouwwerken in dit paradijselijke bos.
VERHALEN OVER HET WATERLOOPKUNDIG LABORATORIUM.
UITGEVERIJ BLAUWDRUK ISM NATUURMONUMENTEN
2E HERZIENE DRUK, JUNI 2019
Schrijver en freelance journalist Elvira Werkman schrijft voor alle leeftijden over natuur, cultuurhistorie, kunst en mensenlevens. Ze publiceerde veelgeprezen titels als Vogels en de liefde en De man op de dijk.